Za vojnog analitičara Nedžada Ahatovića “non-paper” o prekrajanju granica na Balkanu nije nikakvo iznenađenje, i poručuje kako “uopće ne treba da čudi da se u Evropskoj uniji formalno ili neformalno razmatra podjela Bosne i Hercegovine”.
– Od sticanja nezavisnosti Bosna i Hercegovina nema punu podršku za svoj državni suverenitet od strane Evropske unije (Evropske ekonomoske zajednice) i svaki mirovni plan koji je do Dejtona bio na stolu podrazumijevao je de facto podijelu Bosne i Hercegovine. Skoro četiri godine rata iz te iste Evropske unije nam je iznova demonstrirana hladnokrvna indiferentnost za stradanje, uglavnom Bošnjaka i drugih prije svega građana Republike Bosne i Hercegovine od strane agresora – kaže Ahatović za Faktor.
Naglašava da su “Evropska unija, odnosno vodeće zemlje EU-a, bez problema prihvatile tzv. realno stanje nastalo upotrebom sile i rezultate etničkog čišćenja i genocida kao osnov za pregovore o miru, a svu odgovornost za to su prebacili na tadašnju administraciju američkog predsjednika Billa Clintona”.
– No, da nije bilo ozbiljnog angažmana SAD-a koji je preuzeo upravljanje bosanskom krizom od Evropljana 1994. godine, nikada se ne bi desili NATO udari, niti bi se stradanje i krvoproliće u Bosni zaustavilo. Kako tada, tako i danas, kada je upliv ruskog interesa na Zapadni Balkan poprima ozbiljne razmjere, kroz recimo otvorenu prijetnju BiH da ne smije ući u NATO, EU odmah planira kako da podijeli Bosnu i Hercegovinu uz teritorijalnu prekompoziciju kompletnog Balkana kako bi time izbjegli veće probleme sa Rusijom – pojašnjava on.
S druge strane, ističe, kako “agresivan stav prema Rusiji od strane nove američke administracije predsjednika Bidena budi nadu kroz činjenicu da se i pored gomilanja ogromnih ruskih vojnih kapaciteta, neće tek tako dozvoliti dalje narušavanje državnog suverenitreta Ukrajine”.
– Jer je nepovredivost državnog suvereniteta osnov međunarodnog prava i poretka. SAD dakle opet spašava obraz Evrope. Stoga, kada budemo vidjeli “non-paper” o novoj teritorijalnoj prekompoziciji Njemačke u kojem se razmatra narušavanje državnog suvereniteta kroz osamostaljivanje Bavarske ili recimo Španije u kojem se razmatra narušavanje državnog suvereniteta kroz osamostaljivanje Katalonije, tek tada se može povjerovati u zvaničan stav Brisela da stoji iza teritorijalnog integriteta i državnog suvereniteta Bosne i Hercegovine. Do tada jedini ozbiljan partner za Bosnu i Hercegovinu koji drži do svoje date riječi je SAD – naglašava Ahatović.