Dijabetes tipa I je autoimuna bolest, često nasljedna, manje raširena nego dijabetes tipa II, na koju ne može da se djeluje preventivno.
Kod te vrste dijabetesa imunološki sistem pogrešno napada i oštećuje ćelija gušterače koje proizvode inzulin, hormon ključan za regulisanje nivoa glukoze. Ako dijabetes tipa I nije regulisan, može da izazove mnogo ozbiljnih zdravstvenih problema.
Da bi se spriječile komplikacije i stanje držalo pod kontrolom, osobe sa ovom dijagnozom moraju da uzimaju inzulin u injekcijama ili putem inzulinske pumpe. Oralno uzimanje inzulina, san je kako pacijenata tako i ljekara, i bilo bi najbolja alternativa injekcijama. Ali, na žalost, kada dođe u kontakt sa želudačnom kiselinom ili probavnim enzimima, inzulin brzo propada.
Naučnici do sada nisu bili uspješni u nastojanjima da razviju oblogu tablete koja bi prošla prepreke sistem organa za varenje i ušla u krv. Naučnici sa Harvarda nedavno su, u časopisu PNAS, opisali istraživanje u kome su uspjeli da proizvedu tabletu koja može da prođe sistem organa za varenje bez oštećenja.
Oni su stvorili složenu oblogu tablete koja čuva inzulin od želudačne kiseline i enzima tankog crijeva, a koja može da prodre kroz zaštitne barijere crijeva. Zaštitni omotač štiti tabletu od kiselog okruženja, a otapa se tek u tankom crijevu.
Kada proteinski molekuli inzulina uđu u sistem organa za varenje, tu se nalazi puno enzima čija je funkcija da razgrađuju proteine u manje aminokiseline. A inzulin u tableti ostaje stabilan.
Naučnici napominju da je tabletu lako proizvesti, jeftinija je od drugih terapija, ne propada lako i može jednostavno da se čuva do dva mjeseca na sobnoj temeperaturi, a traje duže nego neke vrste inzulina u injekcijama. Poslije mnogo pokušaja i grešaka, konačno je pronađen način za oralno uzimanje inzulina.
Implikacije ove studije mogle bi zaista da budu velike, ako se i kod ljudi pokaže da tableta sigurno prolazi sve prepreke sistema organa za varenje, što je važno kako za inzulin tako i druge lijekove sa peptidima.
Inzulin unesen oralno, objašnjavaju naučnici, do krvi će stići na način koji je dosta sličniji prirodnom lučenju inzulina. Ova metoda bi mogla da smanji popratne efekte povezane sa uzimanjem inzulina u injekcijama.
Naučnici su vrlo optimistični i kažu da je sljedeći korak sprovođenje daljnjih istraživanja na životinjama, kako bi se potvrdilo da je tableta sigurna za probavu, a nakon čega bi otpočeli klinička testiranja na ljudima.