“Dragi moji borci, ja sam major Mihajlo Petrović, Srbin, Beograđanin, oficir bivše JNA. Moj djed borio se na Solunskom frontu protiv austro-ugarskih fašista, moj otac borio se protiv njemačkih, ustaških i četničkih fašista, izgleda da je došlo vrijeme da se i ja borim protiv ovih bradonja s brda. Njih će biti i više i bolje naoružanih, ali ne bojte se – junak umire samo jednom, a kukavica hiljadu puta” dio je prvog obraćanja Mihajla Petrovića odredu boraca za odbranu srednje Bosne za vrijeme rata u Bosni i Hercegovini.
Danas se navršilo dvadeset i sedam godina od pogibije majora ARBiH Mihajla Petrovića, koji je početkom agresije na BiH oformio odred boraca iz vlašićkog naselja Mudrike.
Major Petrović je još za života postao legenda odbrane Srednje Bosne. Te davne 1992. godine kao oficir bivše JNA stavio se na raspolaganje Teritorijalnoj odbrani BiH u Travniku, kada je to malo ko smio i pomisliti. Odlučno je tada odbio mogućnost da ode u rodni Beograd ili sa porodicom u Zagreb.
Svojim borcima rekao je da pucaju u njega ako ga neprijatelji zarobe, kako im živ ne bi pao u ruke.
Poginuo je 25. oktobra od eksplozije mine na koti Mlakva, a dva dana kasnije ratne 1992. godine hiljade Travničana i njegovih saboraca svih vjera i nacija u jezivoj tišini ispratilo je svog majora Petrovića na posljednji put.
Major Petrović dobitnik je najviših ratnih priznanja ARBiH, „Zlatni ljiljan“ i orden „Zlatni grb s mačevima“. Prema njegovoj želji sahranjen je među svojim saborcima na šehidskom mezarju kod Lukačke džamije u centru Travnika.
Index.ba
