Senad (1961.), Sejad (1963.), Nihad (1968.), Zilhad (1969.), Zijad (1972.) i Nishad (1974.) iz Zecova kraj Prijedora, zajedno sa babom Muharemom (1939.), odvedeni su sa ručka na današnji dan prije 30 godina – da se nikad ne bi vratili.
Tog dana srušilo se, ne jedan, već sedam svjetova majke i supruge Have Tatarević, koja je sa najmlađim sinom i unučadima najprije završila u logoru Trnopolje, a onda dalje do Vlašića i Travnika, gdje je našla kćerku i još jednog od sinova.
U sklopu programa manifestacije “Odbrana Bosne i Hercegovine – Igman 2022” u amfiteatru Memorijalnog centra Kovači u Sarajevu jučer je izvedena poema “Hava, majko, koliko ti je srce“.
Izvođenju poeme prisustvovala je i osamdesetogodišnja Hava Tatarević. Majka Hava je simbol bošnjačkog stradanja, simbol bošnjačke majke, heroine, bola, tuge i žalosti, ali također i simbol života, utjehe i nade.
Za učešće u ubistvima najmanje 150 civila bošnjačke nacionalnosti počinjenim u julu 1992. u Zecovima optuženi su Dušan Milunić, Radovan Četić, Duško Zorić, Zoran Stojnić, Ilija Zorić, Željko Grbić, Zoran Milunić, Boško Grujičić, Ljubiša Četić, Rade i Uroš Grujčić te Rajko Gnjatović.