Hej, 1601 dijete Grada Heroja je ubijeno! Zašto? Zarad ideje velike Srbije, zarad bolesno proračunatih umova, koji su imali želju istrijebiti olimpijski grad i etnički ga očistiti. Zarad indolentnosti Međunarodne zajednice… djeca su ubijana 4 godine!
Ehej, 1601 dijete, 1601 priča, pogled, osmijeh, želja, ljubav, 1601 san javom smrti prekinut…
Da je samo 1601 suza zarad razbijenog koljena ili probušene lopte, mnogo je!
Vrte mi se pred očima imena djece koja nikad nisu postala ljudi. Nema završenih fakulteta, nema prvih ljubavi, nema ljetovanja, zimovanja, nema brakova, NEMA DJECE UBIJENE DJECE!
Ostala je poneka majka i otac, što nikad djed ili baka postati neće, ostale su rupe od metaka, snajpera i gelera koje su bušile dječija srca i zauvijek ubile roditeljsku radost.
I tako 1601 put. U jednom evropskom gradu na kraju dvadesetog vijeka, civilizacija je sama sebi u grudi pucala!
A oni koji su navodno branili bratstvo i jedinstvo, oni koji su nosili petokrake na glavama, u samo par dana su pokazali da ih ne interesuje to bratstvo i jedinstvo, niti Jugoslavija, ni Bosna i Hercegovina. Skinuli su petokrake, stavili kokarde i počeli ubijati nevine ljude Bosne i Hercegovine i Sarajeva zarad srbosalvije.
Djeca su bol neoprostiva, bol nepremostiva!
Samo stid i sram mogu stati pored bola roditeljskog i to sa strane, da ne smetaju bolu puno.